- marszczyć czoło
- морщить лоб
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
marszczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, marszczyćczę, marszczyćczy, marszczyćczony {{/stl 8}}– pomarszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zmarszczyć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} robić na czymś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marszczyć się – zmarszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. ulegać zmarszczeniu, pokrywać się zmarszczkami, fałdami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sukienka marszczy się na plecach. Skóra się zmarszczyła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} marszczyć czoło,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marszczyć — ndk VIb, marszczyćczę, marszczyćczysz, marszcz, marszczyćczył, marszczyćczony «robić na czymś zmarszczki, fałdy, pokrywać coś zmarszczkami, układać w zmarszczki; fałdować» Marszczyć brwi, czoło. Wiatr marszczył wody jeziora. Bluza, suknia… … Słownik języka polskiego
chmurzyć — ndk VIb, chmurzyćrzę, chmurzyćrzysz, chmurz, chmurzyćrzył 1. rzad. «pokrywać chmurami; zachmurzać» Nadciągająca burza chmurzyła niebo. 2. «czynić posępnym, chmurnym; zasępiać» Troski chmurzyły jej twarz. ◊ Chmurzyć czoło «marszczyć czoło na znak… … Słownik języka polskiego